Rick’s gevoel – 10 jaar Excelsior

Vandaag ben ik exact 10 jaar bestuurslid van SBV Excelsior, ooit zakelijk, via Een Veilig Gevoel B.V. binnengekomen en door Albert de Jong benaderd of ik niet in zijn bestuur wilde komen & voorzitter van de business club wilde worden. Albert de Jong; een mooi mens die enorm veel voor de club heeft betekent en meer gewaardeerd wordt dan ie zelf denk ik beseft. Soms meer supporter dan voorzitter maar bovenal een goed mens.

Na mijn toetreding werd het al snel liefde op het eerste gezicht. Op 10 mei 2015 speelden we ons veilig in de uitwedstrijd bij FC Utrecht, 2-2 werd het en we bleven nog een seizoen in de eredivisie.

De ontlading was zo groot, die liefde die ik zag was mega. Om het te vieren gingen we met de hele selectie naar mijn andere liefde Ibiza.

Een prachtige trip, iets gedronken maar ook veel mooie gesprekken met mooie mensen, met Khalid Karami bijvoorbeeld, die heel duidelijk kon vertellen wat er echt mis is onze maatschappij.

Prachtige avonturen beleefd met die mannen, ook zo leuk om te zien hoe al die gasten het nu doen en hun weg in de voetballerij of het zakenleven hebben gevonden.

Van dichtbij tijdens die trip ook meegemaakt hoe de transfer van Marinus Dijkhuizen naar Brentford tot stand kwam.

Marinus, “echtere” mensen kom je niet vaak tegen, hij was zo vereerd en wat had ik hem daar succes gegund, later kruisten onze wegen elkaar opnieuw en gelukkig was hij nog steeds zo puur, blijkbaar verandert niet iedereen door de voetballerij. Een nieuw periode eredivisie brak aan en met nuchter maar zeer goed doordacht beleid handhaafden we ons ook de seizoenen daarna.

Zoals we goede spelers opleiden doen we dat dus ook met directieleden. Ik had het voorrecht met Ferry de Haan en Wouter Gudde te mogen werken.

Twee ex-profs die met reële beslissingen de boel op de rit hielden, voorzichtig ambitieus waren en de club 5 jaar lang in de eredivisie lieten spelen.

“Mijn” eerste degradatie kwam in 2019 toen we in de nacompetitie van RKC verloren, een triest moment voor al die mensen met zwart/rood hart, maar de rug werd gerecht en we gingen vol aan de slag.

Wouter vertrok naar FC Groningen en oud-speler Daan Bovenberg trad toe tot de directie.

2 vreemde seizoenen volgden, wedstrijden zonder publiek, heel vreemd maar ook bijzonder om mee te maken. Ook Ferry vertrok, naar Heerenveen en Daan schoof een plaatsje op en werd Algemeen Directeur.

In het derde seizoen kkd plaatsten we ons voor de nacompetitie. Na wedstrijden tegen Roda en Heracles plaatsten we ons voor de finale. De 1-1 thuis leek niet genoeg en als underdog gingen we uit naar ADO.

Ik denk tot op de dag van vandaag de gekste wedstrijd die ik ooit heb meegemaakt en iedereen die die wedstrijd gezien heeft is het denk ik met me eens.. De promotie was zo’n ontlading, zo’n feest, zo’n beloning voor de groep, de staf, directie, kantoormensen en al die hardwerkende mensen op de achtergrond.

Ook dit werd gevierd op Ibiza, weer een mooi hoofdstuk in mijn Excelsior boek. Genoten van de filosoof Sven Nieuwpoort, de onverwoestbare Chouiab, de denker Redouan El Yaakoubi, de leider Stijn Van Gassel en de boeven… Nathan, Kenzo Goudmijn & Josh.

Mijn tweede degradatie vorig seizoen deed echt pijn en voelt nog steeds als zo onnodig maar helaas is dat ook voetbal.

De 10 jaar hebben me veel gebracht, mooie contacten (en zelfs vriendschappen). Ik ben zoveel mensen dankbaar ; Adil Auassar, Redouan, Sander Fischer, Wouter Gudde, Ferry de Haan, mijn collega bestuursleden Bob de Lange, Jorgo Hameetman, Evert Jan Heijnen & Mario Been, Simon Kelder, Nicole Deurholt, mannen als Vincent Wernke, Dennis van der Neut, Frank Vijg , Arie van den Berg & Rob Tromp, eigenlijk teveel om op te noemen.

Ik heb veel geleerd en genoten. Speciaal is mijn band met Niels van Duinen, die zo hard werkt met de (weinige) middelen die hij heeft, zo begaan is, zo oprecht eerlijk, ik heb genoten van onze ritten samen.

Last but not least wil ik Daan Bovenberg noemen.

Daan is een heel mooi mens, heel slim, empathisch, doortastend, een vent met een hart van goud (of zwart/rood). Ik ben trots dat ik aan het begin van zijn carrière mocht staan en dat ik mocht meedenken/je spiegel mocht zijn, ik heb genoten van het proces, iemand die elke dag wil groeien en beter worden… je bent uniek… dank voor je vriendschap.

Dit jaar is mijn laatste seizoen als bestuurder en ik ga (!!!) afscheid nemen met een promotie. Dat zou mooi zijn en dat gun ik iedereen binnen de club zo.

Ik ben niet weg want ik kom volgend seizoen terug als supporter (& sponsor) en blijf genieten van deze warme club, blijf helpen waar mogelijk en wens directie, bestuur en iedereen rondom de club het allerbeste en “met blijheid in ons hart, Strijden wij voor rood en zwart, Voor de roem van ons Excelsior!” 🖤❤️

Rick Ruisch

Rick is medeoprichter van Een Veilig Gevoel; dé partner van ondernemers die hun bedrijf willen laten beveiligen door een gecertificeerd en deskundig beveiligingsbedrijf. In zijn blog deelt hij zijn mening over veiligheid in het algemeen, wat opvalt in de maatschappij en hoe hij aankijkt tegen actualiteiten. Want of je nou beveiliging inkoopt bij Een Veilig Gevoel of bij één van de andere aanbieders in Nederland, Rick hoopt vooral dat we Nederland met een elkaar een stukje veiliger kunnen maken.